Diagnoza psychologiczno-pedagogiczna w Poradni służy ocenie funkcjonowania poznawczego, przedszkolnego lub szkolnego dziecka i obejmuje:

– ocenę rozwoju psychomotorycznego,

– ocenę gotowości szkolnej (dla dzieci w wieku 5-6 lat),

– określenie rozwoju funkcji percepcyjnych: wzrokowo-przestrzennych i wzrokowo-ruchowych, orientacji przestrzennej , słuchowo-językowych, motorycznych i grafomotorycznych,

– ocenę podstawowych umiejętności szkolnych: pisania, czytania i liczenia,

– określenie szczególnych uzdolnień i mocnych stron dziecka.

Diagnoza ma również na celu profilaktykę – zapobieganie negatywnym zjawiskom w rozwoju oraz stanowi podstawę do prognozowania dalszego rozwoju funkcji psychomotorycznych i poznawczych.

Diagnoza w naszej Poradni składa się z 3 – 4 etapów:

etap I – Wizyta rodziców dziecka u psychologa współpracującego z daną szkołą/przedszkolem, zgodnie z aktualnie obowiązującym przydziale placówek. Przeprowadzenie wywiadu dotyczącego rozwoju dziecka. Przedstawienie planu kolejnych wizyt w Poradni dziecka i jego rodziców, celu tych spotkań, podanie terminu. (1 spotkanie)

etap II – Wizyta dziecka u psychologa. Przeprowadzenie psychologicznej części badań diagnostycznych. (1-2 spotkania)

etap III – Wizyta dziecka u pedagoga. Przeprowadzenie pedagogicznej części badań diagnostycznych dotyczących umiejętności czytania, pisania, liczenia. (1-2 spotkania)

etap IV – Wizyta dziecka u innych specjalistów (logopeda, terapeuta SI, terapeuta ręki) – o ile istnieje taka potrzeba.

Dla postawienia rzetelnej diagnozy czasami niezbędne jest przeprowadzenie dodatkowych specjalistycznych badań poza Poradnią, np. okulistycznych, laryngologicznych, psychiatrycznych, neurologicznych i uzyskanie zaświadczeń lekarskich o stanie zdrowia dziecka.

Po skończonej diagnozie psycholog zaprasza rodziców na omówienie wyników badań, ustala właściwe formy pomocy i wsparcia.

Zadaniem diagnozy logopedycznej jest ocena poziomu rozwoju mowy dziecka, jego umiejętności komunikacyjnych, prawidłowości lub nieprawidłowości rozwoju artykulacji, czyli wymawiania głosek, sprawności i budowy aparatu artykulacyjnego, a także innych funkcji, które są niezbędne dla prawidłowego rozwoju mowy dziecka.

Logopeda sprawdzi:

• sprawność języka, warg, policzków i podniebienia miękkiego

• pozycję spoczynkową języka, sposób połykania

• tor oddechowy

• oceni wędzidełko podjęzykowe, budowę podniebienia, zgryz

• rozumienie zdań, poleceń, zasób słownictwa

• umiejętność nazywania, budowania zdań, ich poprawność gramatyczną

• słuch fonemowy, pamięć słuchową.

W trakcie spotkania diagnostycznego logopeda przeprowadzi obserwację dziecka, pozwalającą na zebranie dodatkowych informacji dotyczących sposobu i chęci nawiązywania kontaktu, rodzaju i sposobu zabawy, wykorzystywania innych form komunikacji (gestów, mimiki itp).

Wizyta diagnostyczna kończy się omówieniem wynik badania:

Rodzic otrzyma informacje na temat:

• aktualnego stanu rozwoju mowy;

• objawów i możliwych przyczyn zakłóceń;

• nieprawidłowości w budowie i funkcjonowaniu aparatu artykulacyjnego;

• problemów artykulacyjnych;

• prognozy związanej z rozwojem mowy i artykulacji;

• umiejętności i trudności komunikacyjnych;

• ewentualnych zaleceń do terapii logopedycznej i konsultacji (w celu pogłębienia diagnozy ) ze specjalistami takimi jak np. laryngolog, audiolog, foniatra, ortodonta, neurolog, psychiatra, psycholog

• wskazówek do pracy w domu.

Jak się zgłaszać?

• Bezpośrednio – telefonicznie przez sekretariat, bądź rozmowę z logopedą;

• Przez psychologa po wcześniejszej wizycie i uzyskaniu zaleceń do diagnozy.

Diagnoza integracji sensorycznej ma na celu ocenę rozwoju procesów sensorycznych. Procesy przetwarzania sensorycznego dotyczą informacji płynących ze świata zewnętrznego (wzrokowych, słuchowych, dotykowych, węchowych i smakowych) i z ciała dziecka (wrażenia informujące o ułożeniu ciała w przestrzeni i grawitacji oraz wrażenia czuciowe płynące z mięśni i ścięgien). Polegają na rejestrowaniu przez układ nerwowy tych wrażeń, ich przetwarzaniu, integrowaniu oraz odpowiedzi organizmu.

Wstępną ocenę procesów sensorycznych prowadzimy w Poradni u dzieci do 4 roku życia. Pełną diagnozę – u dzieci od 4 do 9 roku życia.

Diagnoza przyczyn trudności matematycznych jest badaniem pedagogicznym. Przed jej wykonaniem konieczne jest wykonanie diagnozy psychologicznej. Diagnoza ma na celu ustalenie przyczyn występowania u dziecka trudności matematycznych. Przyczyna trudności matematycznych może mieć podłoże specyficzne (zaburzenia zdolności matematycznych) lub zwyczajne, wynikające z zaległości programowych, wolniejszego nabywania kompetencji i umiejętności matematycznych lub niewłaściwych metod nauczania. W zależności od przyczyny trudności matematycznych podejmuje się działania terapeutyczne. Po wykonaniu diagnozy matematycznej i badania psychologicznego wydawana jest opinia psychologiczno-pedagogiczna na wniosek rodziców, zawierająca opis trudności, przyczynę trudności oraz zalecenia dla szkoły i rodziców. Diagnoza przyczyn trudności matematycznych skierowana jest dla uczniów szkoły podstawowej i ponadpodstawowej, natomiast możliwe jest również wykonanie diagnozy dzieci w wieku przedszkolnym. Obejmuje ona kompetencje i umiejętności matematyczne niezbędne do osiągnięcia gotowości matematycznej niezbędnej do podjęcia nauki w szkole.

Diagnoza sprawności motoryki dużej i małej ma na celu ocenę sprawności motorycznej dziecka. Diagnozę można przeprowadzić z dziećmi wieku przedszkolnym i szkolnym. Wskazana jest w ramach profilaktyki, ale również, gdy pojawią się objawy obniżonej sprawności motorycznej. Wskazane jest przeprowadzenie tej diagnozy, gdy nauczyciel lub rodzic zauważają:

• niechęć dziecka do rysowania i prac plastycznych,

• obniżoną koordynacje wzrokowo-ruchową lub oko-ręka,

• obniżoną sprawność mięśni posturalnych, grzbietowych,

• szybką męczliwość ręki podczas rysowania/pisania,

• nieprawidłowy chwyt narzędzia pisarskiego,

• słabą precyzję ruchów dłoni i palców.